VIVA PAPA

Tydzień temu w poniedziałek  obdarowano mnie ...no cóż nietypowo - bo...porcją surowego ciasta wraz z instrukcją postępowania...Okazało się, że to wyjątkowe ciacho bo przygotowuje się je cały tydzień – nawiasem mówiąc przez ten czas znów poczułam się jak w szkole podstawowej kiedy to miałam wyhodować fasolkę na gazie w słoiku ...

Nazywa się także wyjątkowo – „Chleb watykański „ – szczególnie w obliczu ostatnich wydarzeń – jak najbardziej w temacie...choć w smaku wcale nie przypomina chleba...

Cóż podobnie jak w podstawówce z zadania wywiązałam się wzorowo ;))

PONIEDZIAŁEK

WTOREK

ŚRODA

CZWARTEK

PIĄTEK

SOBOTA

NIEDZIELA

A to żeby nie zapomnieć:

13.03.2013

Rano przed śniadaniem:

Z ust męża:

- „Wiesz kochanie, dziś jest rocznica śmierci mojego dziadka - Franciszka ...”

...

Wieczór tego samego dnia:

 Jak zawsze wykonujemy rytuały kąpielowe – następnie „mlemle” (mleko)  baja   i  całusy na dobranoc – mama wychodzi synek zostaje z tatusiem ... zupełnie nie jak zawsze tata wychodzi po kilkunastu minutach na tarczy i stwierdza :
– „ syn coś nie może zasnąć, a wybrali już papieża? ”
– „...nic nie wiem, wstawiałam właśnie pranie... ” – odpowiedziałam – „...chcesz, kochanie to włącz TV”
 – „..chyba tak zrobię.”

Chwilę później leżymy w trójkę na łóżku syn w środku – na ekranie widać biały dym , i wiwatujący tłum  - „VIVA PAPA!”

Synek ni stąd ni zowąd zaczyna klaskać.

- „Wybraliśmy Papę  synku” – tłumaczy mąż

- „P A P A” – pada cichutko w momencie, najpiękniejsze „P A P A” jakie słyszałam... Zaszkliły nam się obojgu oczy...

Cała ceremonia trochę się wydłuża, ale postawiamy zaczekać do końca synek spokojnie leży wtulony w nas i jak zawsze kręci muszką ulubionego misia (tak zasypia)...

Po kilkunastu minutach spada kurtyna tajemnicy a my oboje mamy wrażenie, że to wyjątkowy wieczór – bo przecież - „Franciszkański”... - czyżby od dziadka? 

Po wszystkim  - jacyś tacy natchnieni ale wracamy na ziemię - bo przecież pora już spać...zostawiam więc chłopaków samych i wychodzę...

Niedługo po mnie wychodzi maż:

- „ I co?Zasnął?” - pytam

- „Tak, zasnął... ale nie uwierzysz, co zrobił..." – odpowiada mąż

- „Co?”

- „...Zanim zasnął – dotykał mojej szyi, w pewnym momencie wyją łańcuszek z medalikiem i pocałował go a następnie przytknął mi do ust, żebym zrobił to samo...”

- „Nie widziałam – a uwierzyłam” i wtuliłam się w męża ...